Στρατής Πασχάλης: «Η Μεγάλη Παρασκευή»
Βλέπεις, τὸ πένθος δὲν ἔχει ἐποχὴ κι εἶναι δίχως ἱεραρχία πάντα ἐπίκαιρο πάντα διακειμενικό. Τὸ πένθος εἶναι ἡ μόνη αἰωνιότητα.
Το πρόσωπο μεταξύ χάους και Ιστορίας – Μέρος 2ο
Μέσα στο νεωτερικό περιβάλλον του τεχνικισμού, ο ενδοϊστορικός αυτοπροσδιορισμός του όντος εμψυχώνεται από την- και κινείται στο ρυθμό της- συγχορδίας της επανάστασης με την εφεύρεση.
Το πρόσωπο μεταξύ χάους και Ιστορίας – Μέρος 1ο
Τι είμαστε και τι θα θέλαμε να γίνουμε;
Ερώτημα πρωταρχικό, που αγγίζει τον πυρήνα της ύπαρξης, θίγοντας αποφασιστικά τον τρόπο εγγραφής του ανθρώπινου όντος στην πραγματικότητα.
Ο Θεός στη γκιλοτίνα των θρησκειών
Ο τρόμος ως επιταχυντής της Ιστορικής μηχανής.
Βιογραφώντας τον μαύρο χρυσό το 2020 – μια συμφωνία που φτάνει στο τέλος της; (Μέρος Β’)
Το γεγονός που καθόρισε, σε σημαντικό βαθμό, τη διαμόρφωση του τοπίου του πετρελαϊκού κόσμου μετά τον Β’ΠΠ, θέτοντας τους όρους της νέας εποχής και τα θεμέλιά της, τα οποία τρίζουν σήμερα, είναι η «Συμφωνία του αιώνα».
Βιογραφώντας τον μαύρο χρυσό το 2020 – μια συμφωνία που φτάνει στο τέλος της; (Μέρος Α’)
Αίμα και πυρ, το πετρέλαιο κινεί και θερμαίνει το σώμα της ανθρωπότητας για πάνω από έναν αιώνα.
Κορονοϊός ή σκέψεις πάνω στην ψηφιακή τάξη της βιολογικής αυτοσυντήρησης
Η βιολογική αυτοσυντήρηση υπονομεύει την πνευματική αυτενέργεια και, ως όπλο στα χέρια της ανάγκης, φονεύει την ελευθερία.
Η εργαλειοποίηση της αγνότητας ως κινητήρας της Ιστορίας
Εάν η κρίση μας, ως άτομα και ως κοινωνία, προσδιορίζεται αποκλειστικά από την ευαισθησία μας (αριστερή η μη) η οποία με τη σειρά της περιορίζεται στην επίκληση που συμβαίνει αυτόματα στο θυμικό μας από μία εικόνα παιδιών σε λαστιχένιες βάρκες στη θάλασσα, τότε υπερβαίνουμε όχι μόνο το στάδιο του ανεύθυνου ως προς την Ιστορία ανθρώπου, αλλά και το επίπεδο βαρβαρότητας των ναζί, αφού η υποκρισία συνδυαζόμενη με την αδιαφορία μπορούν να καταστούν το ίδιο φονικές με την ευθεία και ειλικρινή βία, όντας σίγουρα πιο εφάμαρτες από αυτήν.
Το τεχνολογικό άνθος στο μεταίχμιο μεταξύ έκλαμψης και λήθης
Από το πύρινο γίγνεσθαι μέσα στο οποίο ο Ηράκλειτος συλλαμβάνει το ρυθμό του Λόγου και του Κόσμου, του ανθρώπου και της πόλης, μέχρι το φωτοκεντρικό σύμπαν των ακαριαίων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων όπου αιωρείται η ανθρώπινη ύπαρξη σήμερα, κατά το luminocentrism του Virilio, το στοιχείο της φωτιάς και εκείνο του φωτός διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην πρόσληψη της σχέσης του Είναι με το γίγνεσθαι από τον άνθρωπο και καθορίζουν την κίνηση του ανθρώπινου όντος μέσα στον Κόσμο.
Μεταξύ ναρκισσισμού και φρίκης – σκηνοθετώντας τη δύση της Δύσης
Την εποχή του καπιταλισμού της παρακολούθησης, στην επικράτεια του καισαροπαπισμού των αλγορίθμων, μέσα στο σύμπαν της οργουελικής δυστοπίας της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η Πελοποννησιακο-πολεμική συνθήκη επικαιροποιείται και ο Άνθρωπος ασφυκτιά ξανά μεταξύ δύο συμπληγάδων, αφού το αφήγημα της παγίδας του Θουκυδίδη θέλει ως αντίπαλα τα εξής δύο στρατόπεδα: αυτό της έμμεσης βίας της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας που διαβάλλει κι εκείνο της άμεσης βίας της δομοκρατίας που επιβάλει.